За энэ л орчуул уулзвар тэр чигтээ түгжирлээ гээ л харж байнгуут тэр заавал тийшээ орно.

Монгол хүний араншин хэдэн бодоо алдчихангуутаа шууд шатраа нураагаад шидчихдэг ууртай хүүхэдтэй нэлээн төстэй. Эсвэл ямар ч найраагүй чарлаад хөлөө тийчлээд газар унацан хүүхэдтэй адилхан. Ер нь л хүүхэд шиг дээ. Түүх гэхчлэн юм болгоны үнэн худлаа байх нь огт хамаагүй. Ялангуяа түүх гол нь “бахдам сайхан” л байх хэрэгтэй.

Ямар ч хамаагүй амлалт өгдөг, тэрнийхээ хариуцлагыг хэзээ ч хүлээдэггүй улстөрчийг популист гэнэ. Биелүүлэхэд сачий нь хүрэх эсэх, дараа нь Монгол улс нь сөнөх сөнөхгүй алин болох нь тэрэнд ямммар ч хамаагүй.

Үүл даргын командынхны бодлоор энэ сарын 25-наас эхлээд автуусаар баахан зангиатай залуус, мини юүпэктэй хүүхнүүд зорчиж эхлэх нь. Уг нь тэднийг автуусаар явуулбал зүгээр л дээ. Хүний “дээд анги” байдагт итгэцэн, жингийн илүүдэлтэй тэр олон залуусыг бага дээр нь “засаад” авбал аштай юу. Гайхамшиг буй болж тэд автуусддымаа гэхэд өнөө эхүүн үнэртэй хэдийн автуусанд суух эрх нь лав хасагдаж таарна.

Нэг гараараа удаан дохиж болохгүй бээрчээд байсан тул гялс кармаалангуут нөгөө гараа гаргаж сарвайж байлаа. Хорь шахам минут зогсож байж арай гэж нэг такси олдов.

Дээхнэ баахан шар сонинууд, халуун хөнжил эднүүс л дуртайгаа цуурдаг байснаас мэдээлэл бол яст мэлхий шиг, ганц нэгхэн эх сурвалжтай байж. Хэдэн залуус сүмод явлаа л гэсэн. Сонингийн буланд мэдээлсэн л төдий. Тэгээд сураг алдарсан. Харин 96 онд японы NHK суваг монголд гарч сумог “амьдаар нь” үзсэн юм.