Тэр муу сэрүүлгийг гурав дөрөв дуугарсных нь дараа шүдээ зууж байгаад арай гэж өндийлөө. Дараа нь “за өнөөдөр л ёстой эрт унты” гэж өөртөө амлангаа таавчигаа чирээд нойл орсон. Жирийн л нэг өглөө... ккк. Гү яах вэ тэгээд нүүр гараа угаагаад өглөөний цай май...

За хувьсгал гарах нь дээ. Муу пүүгээгээ бэлдэж авдымуу. Бөмбөгдхөөс нь өмнө байр орноо зарж мөнгө болгоё байз.

”Донгос!” гэж нас тогтсон намбагар авгай Думаа байдгаараа биеэ чангалж,

Сайхан юм бодоод, сайхан зүйл хараад явж байтал чинь зам хөндлөн нэг хар муур хялан цэхэн хийгээд гүйгээд гарцан уу? Сайхан юмаа үргэлжлүүлж бод оо хө. Тэр муур чинь хэдэн зулзгандаа хоол хайгаа л гүйжаагаа нь тэр шүү дээ. Исүүл замын нөгөө талын Базилиотой ярьсан болзоондоо яарч яваа Марина л байж таараа. Хар өнгөтэй болсон нь түүний буруу биш.

Артгаа вацгаан шинийн нэгний шөнө дунд гэртээ арайхийн мөлхөж орж ирлээ. Хэдийгээр 50 шахам үрүүнк уусан ч согтсондоо тэгсэн юм биш. Идсэн зуугаад буузаа ч даахаа байчихсан юм биш. Зүгээр туйлдцан байсан юм. Артгаа юунд туйлдав?

Хорвоо дэлхий дээр байх үй түмэн.... за арай багадуулчлаа, сая живаа эд юмс, үйл хөдлөлүүд хоорондоо хамаарах ба эс хамаарах нигууртай байхаар заяагдаж.