Өнгөрсөн арван жил төгрөгийн уналт, үнийн өсөлтийг амьдралаараа мэдэрсэн монголчууд МАН-ын хагарлаар Монголын төр засаг ёс суртахуун хийгээд эрхзүйн чадамжийн хувьд ёроолдоо хүрснийг хагас хугас ч болов сонсоцгоолоо. Жигшлээ, халаглалаа, хараалаа. Ардчиллаас хойш хамгийн урт хугацаанд засаг барьж, төрийг Улаан булан болгосон Л.Оюун-Эрдэнэ Монголыг адагт нь тултал муутгасан байгаасай билээ, ер нь тэгсэн ч байх.

Тохижилт үйлчилгээ, нийтийн үйлчилгээ, автобусны жолооч нарын цалинг бүгдийг 3.5 сая төгрөг болгон тогтоосон нь Монголын хөдөлмөрийн зах зээлийн тэнцвэрт байдал, төсвийн бодлогод шинэ маргаан үүсгэж байна.

Жавхлан, Баясгалан хоёр гэр бүл болсныг тохиолдуулан хорь гаран жилийн өмнө бичсэн нийтлэлээ та бүхэнд дахин толилуулъю гэж бодлоо

Өнөөдрийн АН-ын даргын сонгууль гэдэг “ах нар”-тайгаа салах ёс хийх ёслол юм. Э.Бат-Үүл, Ц.Элбэгдорж, М.Энхсайхан, С.Эрдэнэ нар улс төрийн тавцангаас арчигдсан. Эдэнтэй хамт “Алтан гадас”, “Зүүн хойд Ази” гэх мэт фракцууд ч түүхийн хуудсанд бичигджээ. Харин МоАХ буюу Х.Баттулгын бүлэглэл үлдээд буй. АН-ын “ах нар”-ын отгон нь Х.Баттулга.

Нийслэлийнхэн төдийгүй Монгол даяараа “Митайм Интернэшнл” Камбожийн хаант улсаас мах, гурилтайгаа гүйгээд ирэх үү эсвэл Шунхлай маань гэртээ байгаа давсаараа цуйван сэгсрэх үү гэдгийг харна. Хэн нь ч байсан Улаанбаатар хот тогоогоо угаачихаад хүлээж буй. Х.Нямбаатар дарга маань 660 сая ам.долларын “цуйван”-аар дайлахаар иргэдээ жагсаачихсан барианы газар өндөлзөж харагдана.

МАН-ын дотоод зөрчил нь гагц эрх мэдлийн төлөөх тэмцэл бус, намын ирээдүйн чиг хандлага, улс төрийн өв залгамжлалын төлөөх өрсөлдөөн билээ. У.Хүрэлсүхийн 1970-аад оныхныг бэхжүүлэх стратеги нь богино хугацаанд намын хяналтыг баталгаажуулж болох ч залуу үеийнхний тэмүүлэл, нийгмийн хүлээлтийг хангаж чадахгүй аваас алс хэтдээ МАН-ын эв нэгдэл, улс төрийн нөлөөг сулруулж болзошгүй.