Бид нэгэн цагт дэлхийн дайдыг морин туурайгаар тамгалан хатирч сайн морьдыг, хацар гоо охидыг эх нутгийн зүг зөөж явсан. Гэвч илүү дутуу ачаанд дургүй нүүдэлчин зангаар ихэнхийг нь өдий хүртэл хадгалж чадсангүй.

Хуульчийн шинэхэн диплом өвөртөлсөн бүсгүй ханьтай болж, анхны үрээ төрүүлэв. Харамсалтай нь охин хүнд хэлбэрийн тархины саажилттай төрснийг эмч палхийтэл хэлжээ. Авааль нөхөр нь удалгүй эхнэр, хүүхэд хоёроо хаях замаар “үйлийн үр“-ээс мултарсан аж.

Хэний ч албат бус хээрийн гөрөөс шиг дураар амьдрах яруу найрагт л жаргалын дээд болохоос тоост хорвоод хүний заяаг олчихоод төрсөн, үхсэн огнооноос өөр зүйлгүй хоцрох тийм ч хүсмээр эд биш. Зуугийн талыг насалсан ч өнөө хэр “Харьяалалгүй иргэн” гэдэг үнэмлэхтэй хүнд түүнээс нь өөр өмч гэхээр зүйл үнэндээ алга.

Сүүлийн үед урлагийн бүтээл цуглуулах болсон, АПУ ХХК-ийн ТУЗ-ийн дарга П.Батсайхан Төрийн соёрхолт Ш.Чимэддоржоос тулгар эхийн нэгэн баримал худалдаж авсан юмсанж. Удалгүй мань уран бүтээлч П.Батсайханы өрөөний үүдэн зогсож байхтай таарсан хүн хэрэг зоригийг нь сонирхоход шинэхэн бүтээсэн нялх хүүхдийн барималаа санал болгохоор ирсэн байжээ.

Ленфильмийн Свадьба в Малиновке гэж кино бий. Холливүүдийн жишгээр бол мюзикл. Иргэний дайнаас залхсан Малиновка тосгоны ахлагч Нечипор улаантан, цагаантан ухарч-давшин ахин дахин тосгонд нь ирэх тоолонд “Ахиад л засаг солигдлоо” хэмээн үглэнэ. Хашир буурал улаантан ирж яваа сургаар будёновка толгой дээрээ тавьчихна.

Хүүхэн бүхэн хурим хийх туйлын хүсэлтэй явдаг бол хүмүүс оршуулгаа тэр бүр төлөвлөөд байдаггүй. Хүний биеийг олсон л бол нас барах нь гарцаагүй боловч халдварт өвчнөөс цэрвэх адил энэ сэдвээс цахлан зугатдаг жамтай.