Өөрчлөгдөх дургүй гэдгийг нь би бүр сэтгэхүйн тодорхой жишээн дээр ойлгуулах гэж мучийдаг. Яагаад гэвэл өөрчлөгдөх дургүй гэдэгт хуучнаа асар ихээр гашуудан дурсан санагалзаж, шинэ юмыг, мэдэхгүй чадахгүйгээ дайсагнаж ханддаг монгол араншинг нь би дотроос нь олж хараад тэгж хэлж байна. Нэг нөхөр сошиалд ингэж шүлэглэжээ, би эшлэлээ. “Чаддаг нь хараал. Хийдэг нь хов. Хүсдэг нь мөнгө. Бүтээдэг нь ядуурал” гэжээ.

Египетийн Гадаад хэргийн сайдын тэрхүү амлалтыг дахин 2 сар 20 хоног хүлээсэн юм даа. Бид ИЖБ барих тэр өдрийг 5 дугаар сарын турш хүлээв. ИЖБ барихаар надтай хамт жагсаалтад багтсан Элчин сайд нартай хүлээн авалт,

Монголын шилдэг нийтлэлчдийн клубт эрхбиш данстай, насан туршийн гишүүн нь гэсэн үнэмлэх бичигтэйн хувьд сэтгүүл зүйн ухааны докторын өнцгөөс миний уншигч фээн, дайснуудад намайг нэг удаа тольдож үзэх боломж олгох гэсэн ядмагхан санаа юм.

МУИС-ийг төгсгөх хавар НАХЯ-ны боловсон хүчнээс дуудаж анкет авснаас өөрөөр үнэндээ цэргийн хүн болно гэсэн бодол миний толгойд хэзээ ч орж ирж байгаагүй. Хожмоо МАХН-ын Төв Хорооны хэлтсийн эрхлэгч, БХЯ-ны сайд болдог дэслэгч генерал Л.Моломжамц гуайгаас болоод гэх үү дээ, тэр яруу алдрын дайчин 3 жил 6 сарын түүх маань эхэлсэн юм даа.

Өнөөгийн нийгмээ ажваас (нийгэм гэдэг маань хүмүүн хоорондын харилцаан дээр тулгуурлан хөгждөг тул хүмүүс гэсэн үг л дээ) тэр чигтээ реваншистуудаар дүүрсэн мэт.