Хоёрдугаар сарын 2 – Аймшиггүй чин зоригт, Их жанжин Дамдины Сүхбаатарын мэндэлсэн өдөр. Бидний үед (социализмын үед) энэ өдрийг сүр дуулиантай тэмдэглэдэгсэн, би л лав Пионерийн гишүүн болж байлаа. Өсвөрийн сүхбаатарчууд гээд л манаргаж явлаа даа.

Израилийн хошой Ерөнхий сайд нарын нэг Биньямин Нетаньяху, эдүгээ гурав дахиа сонгогдож буй, энэ үзүүлэлтээр тус орон түүхэндээ 13 Ерөнхий сайдын нүүр үзсэн гэхэд анхны дээд амжилтыг үзүүлж буй, бүр 19 өдөр Засгийн газар тэргүүлсэн нь ч бий (Игаль Алон), энэ бүхэнтэй харьцуулан Нетаньяхуг жүүдийн төр улсын гарамгай улс төрч гэж дэлхийн олон оронд нэрлэж байна.

Мөнөөхөн би Эрдэнэт хотод лекцлэх ажлаар яваад ирлээ. Хоёр ч газар лекц уншиж, Эрдэнэтийн сэтгүүлчидтэй уулзалт зохиож, Эрдэнэтийн хэд хэдэн ТВ-д ярилцлага өглөө. Мэдээж миний ярих унших сэдэв: олон улсын харилцаа, дэлхийн ертөнцийн хөгжлийн хандлага, Монголын гадаад орчин, Арабын хувьсгал, лалын геополитик гэх мэтээс халихгүй.

Монголын нийгмийн толины тусгалыг илтгэх энэ алдарт афоризмыг манай нийтлэлчдийн клубын гишүүн, Женко хэмээн олонд алдаршсан Х.Баттулга хэлсэн юм. 2012 оны хамгийн шилдэг улс төрийн эшлэл гэж би нэрлэх саналтайгаар барахгүй нэрлэж байна.

Тэр жил, 1999 онд Энэтхэгийн Банголор хотод таксины жолооч нэг энэтхэг нөхөр цэцэг цэврүү шиг монгол оюутан охиныг хүчиндчихэж (бараг бүлэглэсэн) билээ. Гэхдээ саяхных шиг ноцтой төгсөөгүй. Хүчиндчихээд саяных шиг машины явдал дунд зам руу хаячихаагүй, “өрөвдөөд” оюутны байранд нь дөхүүлээд өгсөн.

Ойрд би фото-нийтлэлээ ор тас орхигдуулжээ. Тэр нийтлэлээ яав ийв, хааяа үзүүлж байгаач, сонин байдаг юм гэх хүн ч нэлээдгүй тааралдлаа. Хүүг минь үгүйлсэн бололтой коммент ганц нэг харагдаж байна.