Б.Хурцыг эх орондоо эргэн ирсэнд нь монгол хүн бүр баярлаж байна. Энэ эрхмийг харь нутагт шоронд хатаасай гэж хүссэн хэн байх билээ.

Өрцлүүлж байгаа хонь “Эзэн минь надад тэнгэр харуулж байна” гэж боддог учраас эсэргүүцэлгүйгээр амь тавьдаг юм гэсэн.

Уран барималч, зураач Даш Намдаков буюу Намдагийн Дашням нь Буриадын Чита хотын ойролцоо орших Укурик тосгонд төржээ. Түүний ээж Бүдханд найман хүүхэд төрүүлсний зургаа дахь нь энэ ярилцлагын гол баатар.

Цаг уурын байгууллагын мэдээлж байгаагаар цаашдын өдөр хоногууд бүр ч хэцүү, улам хүйтрэх юм гэнэ.

Ичгүүр сонжууртай үйлдэл хийж олонд жигшигдэхийг монгол хүн шившиг гэдэг юм. Шившиг болох шиг адгийн зүйл үгүй. Олонд шившиг, элэг доог болж, хөгөө хөлдөө чирч явсан дор шууд үхчих нь хамаагүй дээр гэдэг философийг амьдралдаа мөрдлөг болгодог ард түмэн бол уг нь монголчууд. Бусдын өмнө нэрээ барж, “баастсан” дор ясаа хугалчихаад өвдөж шаналахын хэцүүг тэсвэрлэж суухыг эрхэмд үздэг ёс суртахуун бол биднийх.

…Аварга загас гэж андуурмаар том толгойтой, бараг хоёр метр ша­хам урт, араа шүд нь ярзайсан могой загас уснаас үсрэн гарч голд шидсэн талхыг бүтнээр нь залгиад буцаад шум­бах аж.