УИХ, Засгийн газрын гишүүн, Батлан хамгаалахын сайд Д.Бат-Эрдэнэ салбартаа хийж буй шинэчлэлийн бодлого, зорилтынхоо тухай болон НҮБ-ын энхийг сахиулах хүчний бүрэлдхүүнд багтан хилийн чанадад алба хааж буй дайчдынхаа талаар ийн ярилаа.

Хоёр нөхөр зодолдож байхыг харсан монгол хүн “цусаа холиулж” байгааг нь л өмөөрөн халагладаг болохоос биш яагаад “цусаа холиулах” болсныг нь мэдэхийг хүс­дэггүй.

Сонгуульд ”уралцах” хүмүүсийн нэрс ерөнхийд өө өчигдөр тодорхой болчихлоо. Наашаа, цаашаа зохицуулалт ганц нэг хүн дээр гарах бололтой.

Ард түмэн гэдэг тэрхүү доромжлуулж дээрэлхүүлээд байгаа цагдаа, шүүгч, сувилагч, эмч биш юм гэж үү. Намбарын Энхбаярын ард түмнээ гэж байгаа хайр нь тэгээд салаавч байсныг бодохоор дотор харлах шиг.

Нөөцөө барж, эрчмээ шавхаж буй өнөөгийн ертөнцийн нүднээ Монгол Улс яг үнэндээ бөөн мөнгө л болж харагдаад байгаагаас биш тэд бидэнд чинхүү “хайртай” болчихоод байгаа гэж ойлговол эндүүрэл.

Ичгүүр сонжууртай үйлдэл хийж олонд жигшигдэхийг монгол хүн шившиг гэдэг юм. Шившиг болох шиг адгийн зүйл үгүй. Олонд шившиг, элэг доог болж, хөгөө хөлдөө чирч явсан дор шууд үхчих нь хамаагүй дээр гэдэг философийг амьдралдаа мөрдлөг болгодог ард түмэн бол уг нь монголчууд. Бусдын өмнө нэрээ барж, “баастсан” дор ясаа хугалчихаад өвдөж шаналахын хэцүүг тэсвэрлэж суухыг эрхэмд үздэг ёс суртахуун бол биднийх.