-Хүний өвчний оношийг задлах нь хүнлэг сэтгүүл зүй мөн үү-

Амьд ахуйдаа алга та­шуулж амжаагүй Эмили Дикинсоныг Америкийн хам­гийн шилдэг яруу най­рагч гэдгийг дэлхийн утга зохиолын ертөнц эдүгээ нэ­гэнт хүлээн зөвшөөрчээ. Хүлээн зөвшөөрөгдөхийн төлөөх амьдрал байгаагүй ч өөрийнхөө өмнө хожим дэл­хий нийт мэхийнэ гэдгийг мэд­дэг тэргүүнээ өргөсөн ихэмсэг амьдрал түүнийх байв.

Пунцагийн Цагаан гэх энэ эрхмийн тухай та бүхэнд танилцуулах шаардлагагүй дээ.Миний хувьд олон жилийн турш мэдэх, уулзаж албан бусаар мэдээлэл солилцох, улс орны элдэв бодлого шийдвэрийн талаар байр суурийг нь сонирхох, бас сайхан хүмүүсийн тухай сэтгэл догдлон хөөрөлдөх дуртай хүмүүсийн маань нэг юм. Гучаад жил ажил албаны, ах дүүгийн энгийн сайхан харилцаанд явахдаа түүнийг хэн нэгнийг муу хэлж, харааж зүхэж байхыг би нэгээхэн ч удаа үзсэнгүй. Аргагүй дээ, амьдрал үхэл хоёрын дундах сөөмийн зайнд сүүтийгээд зогсож үзсэн хүн учраас, ахин шинэ хүн болон эргэж ирж үзсэн учраас тэр хүний хувьд орчлонгийн ихэнх юм аахар шаахар болж хувирсан шиг надад санагддаг. Ингээд олон түмний хувьд гэнэт л болж бүтэхгүй гэх бараан шошго зүүлгэн гаргаж ирж цовдолсон“Ачит Ихт” гэх компанийн хувьцаа эзэмшигч П.Цагаан бид хоёрын энэ удаагийн хөөрөлдөөнийг сонирхуулъя.

“Ярилцъя” булан шинэ зочныхоо хамт уншигч тантай мэндчилж байна.

Ийм санал байнаа. Хараад зарим нь уурлаж байгаа байх. Харин зарим нь санал нийлэн толгой дохиж байгааг мэдэж байна.