”Сэтгэл нь сайхан юм, даанч бүтэлгүйтээд байх юм” гэж тэнгэр нь хая­чихсан бүтэлгүй хүнийг хэлдэг дээ. Үүнтэй адил ардчиллыг хаа холоос авч ирэхдээ өлсөж цан­гаж, хөлдөж үхэхдээ тулж бай­сан сайхан сэтгэлийг нь бодох гэхээр даанч бүтэлгүй нь дэндсэн, тол­гой нь эргэсэн Ардчилсан намыг тэнгэр нь хаясан гэлтэй байх юм.

Авлигатай тэмцэхийн дарга гэж байрнаас нь хөдөлгөж болдоггүй бул хар чулуутай болжээ.

Толгой нь уруу харчихсан мэт дөрөө харшуулан ”Ижил хоёр шувуу шиг ижилдэн хоёулаа даслаа даа” хэмээн улс орныг минь уруу нь тонгорчих гээд зүтгэж яваа МАХН, АН хоёрын нөхөрлөлийн зам хэр хол явах бол.

Хамтарч засаг барьж буй МАХН нь Бага хур­лаа хийж нэрээ солих тухай ярьж байх зуур Ард­чилсан намд нэгэн фракц төрөхөөр дуншиж эхэл­лээ. МАХН-ын хувьд дүр­мээрээ зөвшөөрөгдсөн ганц жигүүртэй.

Хөрш зэргэлдээ бо­лоод ч тэр үү, хоног хү­рэхгүй ойрхон газар бай­даг урд хөршийгөө бид гадаад улс гэж тооцохоо больчихсон бололтой юм.

Эхнэрийнхээ унадаг машин, хүүгийнхээ ху­вийн компани, өөрийнхөө зар­сан машины орлого, байр, байшингаа хүртэл мартчихдаг хүмүүсийг юу гэж нэрлэх ёстой юм бол.