Өчигдрийн байдлаар Мандалайд байгаа манай гурван иргэнд хамгийн их санаа тавьж, сэтгэлийн дэм өгөн тайтгаруулж байгаа хүмүүс нь твиттерийн жиргээчид л байлаа.
Яг үнэндээ үйлдвэрийнхний ч, бидний ч хувьд хамгийн ойрын бөгөөд номер нэг зовлон "Монголын зэс"-ийн 49 хувь ч биш, Стандарт банкинд төлөх ёстой өр төлбөрийн асуудал болов уу.
Ямартай ч иргэд хэнийг сонгох вэ? гэдгээсээ илүү “хэнийг сонгож болохгүй вэ?” гэдэг дээр хатуу итгэл үнэмшилтэй болсон дөрвөн жил байлаа. Сонголтынхоо тэн хагасыг хийчихсэн гэсэн үг.
Дундаж монгол хүний хэвийн гэж боддог зүйлийг ойлгох, тэр хэвийнээс давбал зорилго тэрнээс цааш халихаар мөрөөдөл болох зүй тогтол харагдсных. Миний ажиглалтаар манай нийгмийн хэвийн гэдэг ойлголт “сүртэй шдээ” гэдэг үгтэй эн тэнцүү.
Ердөө ганц алхаад хууль батлагдахад бүх зүйл дуусна. Эсвэл ганц алхаад "ЖДҮ"-чдийг (60 тэрбумынхныг) хуулийн өмнө авчирч болно, Ерөнхий сайд аа!
"Хэдийгээр хэцүүхэн замыг туулсан ч гэсэн надад нууц байхгүй. Энэ хорвоо дээр хамгийн зовлонтой хүн нууцтай хүн байдаг юм гэнэ лээ"
