Бид бүгд мэднэ, гарцаагүй үхнэ гэдгээ. Тиймээс үхлийг тунгаацгаая.

Яагаад ажлын стресс багасахгүй байна вэ?

Ингэхэд бид бүгдээрээ л “Энэ лав төрснөөсөө хойш өнөөдрийг хүртэл юу ч шинээр сэтгэж үзээгүй байх аа” гэж үнэлэхүйц хэн нэгнийг таньцгаадаг.

Амьтай ба амьгүйн хооронд. "Үрждэг", "бодисын солилцоо хийдэг", "хувьсдаг", нэг үгээр амьд биетийн тодорхойлолтыг бүрэн хангасан амьгүй биет бүтээж үзсэн ч тэнд мөн л ялгаа оршсоор. Тэр ялгаа хаанаас бий болно вэ? Ямар хана тэднийг тусгаарлана вэ? Амьгүй биетээс ялгарах амьд биетийн мөн чанар юу юм бэ?

Нэг л их эх орноо бодсон, шударга ёс шаардсан, эрхээ тунхагласан, амжилт мөрөөдсөн, хүлээн зөвшөөрөгдөх гэж тачаадсан, цаг нөхцөөгчид. Үгүй ядаж "одоо" гэх үг хаанаас хаа хүртэл хүнчинтэй байдгийг мэдэх үү?

Эрүүл нийгэмд хүмүүс хэрэгцээгээ хангах гэж юм хийдэг бол капитализмд хөрөнгөө үржүүлэх гэж юм хийдэг. Тэр нь хэзээ ч зогсохгүй эргэлдсээр эцэст нь хүмүүсийн төлөөх эдийн засаг бус эдийн засгийн төлөө хүмүүс ажилладаг болж, хүн ердөө л эдийн засгийг эргэлдүүлэхийн төлөөх ажлын мал болцгооно.