Хар дараад үхэнгээ алдав. Бүх арьсаараа орчноо мэдрээд байхым. Хүн амьтны яриа ч сонсогдоод, зовхиор гэрэл нэвтрээд байгаа хэрнээ хуруугаа ч хөдөлгөж чадкуу. Толгой харин сайн ажилжийноо. Хажуугаар нь эсэн бусын юм холилдоод. Хаа байсан Уумаа Туурмаан ч байжаах шиг. Эмлэгээс оргочоод хөлөө мэдээ оруулкаад хэвтжээдэгдаа яагаав. Тарчилсан царай гаргачаа л. Тэр санаанд ороод ирэнгүүт нь дуурайгаад хөлөө хөдөлгөхкөөд наасан. Хөөп ! гүэ хөөп! Хэ, тэнкээ хүрдгүэ. Тэгэнгүүт байшин түрж явкаадаа хүн харагдаа л явцан... Сэрчмээр л байна.
Гар л байхгүй юу! Хоолой дээр гараад ирцэн. Гай л даа гай. Яаж ч яваад толгойн тушаа хүрээд ирдийн. Яасан ч хүндийн. Тарган бөгстэй шар алаг муур хулгана базаад дарцийм шиг. Тэгээ худлаа инээсэн царай нь нүдэнд харагдаа л. Лүцифээр үү гүү юүү энэ? Яагаав нэг муур  байдгүй юүү, "сийн сийн найтингээл" гээд нэг хүүхэн дуулаадээдэг. Уолт диснэйн зурмал кино....
Яаа, сайхан амьсгалхын сан.
Нойрны мансуурал хэтэрхий гүн  байнаа. Зунгаараад. Агаарын өтгөн, хүндийг. "Унгастай тэргэнд хэвтжээсэн Тэмүүжиний зовлонг  одоо л ойлголоо" гэж мэгцэн өөртэйгээ яриад хэ. Бөөн хар ялаа дүнгэнээ л явчлаа. Тоос шиг бужигнажийндаа. "өө энэ чинь, махан дээр овоороод байсан байшд. Ховдог зуснууд вэ. Өдрийн настай байж хорвоог бархым шиг юундаа ингэж хомхойрно вээ?" гээ л өөрийн эрхгүй хэлж зүүдэлхийн. Харин энэ удаа нэлээн филсоофлог өгүүлбэр хэлэх шиг болсышоо.
Мэдрэлийн тэнчээнээс хөлс ялгараад байна. Халуун байна. Амьсгалхад нэн ч хүнд байна даа. Зүүний сүвэгчээр л агаар оржаах шиг. Урт амьсгаа авах гэхээр хамар ам руу ялаа орчкоод байгаам шиг санагдаад болж өгдгүү.
Арга оллоо! Толгой ч ажилжий шүү. Биеэ дийлкүү байгаа бол хашгирчий л даа. Ганц хашгирахад сэркүү яав гэж. Биеэ хөдөлгөх гэж үхэлдэн тэмцжээсэн бүх хүчээ хураалаа. Дөрүүн мөчиндөө тараасан бүх хүчээ цуглуулж хэвэлдээ хуримтлуулав.
Хашгирлаа..... ААААААААААА, ..........АААААААААААААААА!!! ...  юүү вэ энэ? дуу нь хаачваа?
Хоолой хатчижээ. Нэг л их элсэн цөл харагдаа явчлаа. "Аа Ниваадын цөл байна" ч гэжаах шиг. Будлиу зүүд юмаа. Тэгснээ Килийнт Ийствүүдийн царай гарсаан. Кольт гар буу, Шэрийфийн төмөр тэмдэг ч байжаах шиг. Тэгсэн чинь "аа муу хулхины шэрийф л вайна" гэж наадын би. Өөрөө л цаанаасаа энэ үгнүүдийг хэлээд байгаан.
Шүлсээ залгинаа... хоолойгоо норгожаагаад яндан шиг орилийшд нээрээ.... ...Бүр шүлс ч байхкумуу. Ганцxан дусалчуу?

Заа нэг онгорхой хясаа гараад ирлээ. "Яасан олон янзын юм харагджийнаа, захиа л битий гарч ирээсэй" гэж боддог гэнээ тэгсэн чинь. Захиа шё кк. Тэгсэн чинь хаанаасчийн баахан жижкэн жараахайнууд ирээд тал талаас зулгаагаад эхэллээ. Хөөе хясаа, наад ясаа хаагаачээ! Хорсжаагаадаа. Махчин зулзагануудын гялтганажаагааг. Тэгээ нэг мэдсэн чинь "Нэг жараахайгий нь дотроо хийгээд тагалчаасай" гэж бодцон явжээсэн. Тэгнээ тэр. Шүлсээ залгих гэж хэлээ гозгонуулж хичээгээд хэл татчуу яачуу. Час час хийгээд эрэвгэнж өгжээсэн байшд жараахайд хазуулжаагаа хясаа шиг.
Хөгийн хяхтнасан дуу гаргах гэж л хар хөлсөө чахруулжаахад, "хүе Артаньян яагаадийнаа, зүүдлээдийшд, хихихи хохохо......." гэцэн манайхан шоолоо л суугаад байхийм. Хүмүүсийн дуу энүүхэнд гараад, сэрэхэд хялгасын төдий зай байна даа уг нь. За ёстой сэрэх шиг болъёоо, хөөпп!!! Байдгүэ. За ахиад нэг хөөөппп! Заа тэгсэн чинь нэг зөгий салганаад гараад ирсий шүү. Нэг нунзгай шингэн дээр хөл нь наалдциймуу даа. Тэгсэн чинь би "өө баландаа унацан байшд дураак чинь" гэж авсан. Дураараа ч юмнууд гарч ирхийн, би ч дураараа шууд шууд юм хэлээ явчxын. өөрөө л хэлэгдчxийн. Тэр зөгий суларчкаа л үзэж таржээн. Чардайж ирээ л хөлөө зөөх гэхийн чааваас. Наалдцан бал хөлий нь тавьхкуум даа даанч. Өөрөө үйлдүүрлээд өөрөө уначдаг. "Өөдөө хаясан чулуу өөрийн толгой дээр гэж эншд" гэцэн л явжээсэн нэг мэдсэн чинь. Зөгий сарниад ахиад л манайхан "хихихи хохохо" ... Ингжаахаар намайг ганц амбаардаад өгчүүл тамаасаа салчмаар байхы уг нь.
Яг ингээ л явжээсэн чинь  сайхан цэнгэг агаар гэнт үнэртэжн сэрэв шд. Хэн нэг нь цонх онгойлгож намайг санамсаргүй аврав. Хэхэ, сэрчээд дуулах нээ тав хүркүү сикүүнд "орилж", ер нь нийтдээ аруу хүркүү сикүүнд л хар дарсан болтойм. Юун ч олон юм болдын иймхэн хугацаанд. Юм ч жижигдкүү л хүнийг тарчлаажаахым даа.