Энд тэндхийн газрын тостой зарим улс орны хөдөө тосгонд хүртэл хуультай хуульгүйгээр сорж гаргаад нинжа, бичил уурхай маягаар, манайхны тогоо бүрхээр тавьсантай адилаар хялбархан нэрж суудгийг бодоход тэнгэрт гарсан өндөр технологи лав биш.

Хэдэн арван жилийн түүх, туршлага, хэдэн зуун тэрбумын барилга байшин, хэдэн арван тэрбумын төсөв, хэдэн зуун хүн хүч, цор ганцаараа мэдээллийн эх сурвалжаа нууцлах хуулийн эрхтэй, үүгээрээ Монголын их авлигыг бүрэн устгасан ч чадах хэрнээ нэг ч эрэн сурвалжлага хийж үзээгүй, ядахдаа ганц ч зээлийг төлүүлж бараагүй Монголын Үндэсний Олон Нийтийн Радио, Телевизийн талын талын талын талын тал хэмжээтэй “Зариг”-ын Өнөрцэцэг юуг чадаж байгааг хараад би хааяа бахархдаг.

Улаанбаатарыг хойноос урагш бараг таллан урсдаг Сэлбийн гол огцом баруун эргэж Туултай зэрэгцэн явж ойртсоор түүнд цутгадаг хэсгийг Дунд гол гэдэг бол түүний хамгийн цэлгэр, үзэмжтэй хэсэг, бороо устай жил салаа нь сэргэдэг, үерлэвэл тэр чигээрээ дүүрдэг зүлэгт ногоон дэнж энэ байсан юм.

Лодойсамбуу, Өнөрцэцэг хоёрын дундаас жинхэнэ үнэн олдсон уу, түүнд хэр ойртсон бэ?

Хамгийн сүүлд ”Үндэсний мэдээ” мэндэлснээр монголын өдөр тутмын сонинуудын тоо 16-д хүрлээ.

Хэвлэл мэдээлэлд эрх мэдлээр хутгалдах муухай.