Бурхан багш дээр балчир үрийнхээ цогцсыг тэвэрсэн нэгэн эмэгтэй ирээд “Сэхээж өгөөч” гэж уйлан хайлан шалжээ.

Санамсаргүй мэт учрал бүрийн цаана Бурханы цаглашгүй адислал, сэрээгч аялгуу оршдогийг хором хормоор мэдрэх шиг. Гадаад, дотоод огторгуй нэгдсэн хязгааргүйд агшин зуур тэлэх ухамсрын чимээгүй тэсрэлт... Аяа гэрэл бүхэн Аръяабал билээ хэмээн тунхаглах хайранд ад чөтгөр ч хайлах...

Бодол эд юмстай адил хөдлөх үедээ чимээ гаргадаг. Бүрэн сэргэг хүн чиний бодлыг тольдож чадна. Өөрөө ч анзаараагүй байхад чинь мэдэх буйза.

Өөрөө ойлгоогүй мөртлөө өрөөл бусдаас хуулсан дүрэм сахил өвөртөлж явдаг. Хуулмал дүрэм ачаа тээш болж дардаг бол ухаарал сэхээрэл хүнд жигүүр болдог. Сэхээрсэн тохиолдолд ой санамж шаардлагагүй. Яс, чөмгөнд шингээстэй учраас санаандгүй үйлийг ч аясаараа зална.

Тэр киног хамтдаа үзсэн сэн.

Би вээр ингэж сонссон билээ. Тэр нэгэн цагт... гэж их хөлгөн судрууд эхэлдэг. Эдгээр судрыг Буддагийн эрхэм шавь Ананд уламжилсан юм. Буддаг нирваан дүр үзүүлсний дараа хамаг шавь нар нь цуглаж, түүний сургаалыг эмхэтгэжээ. Будда дөчин таван жил сургаалаа айлдсан. Дөчин таван жилийн турш Ананд түүнийг сүүдэр шиг дагаж явсан юм.