Сингапурын хөгжлийн эцэг гэгдэгч Ли Куан Ю гэх эрхэм бол ам ажлын нэгдлийг чухам хангахын биет, түүхэн үлгэр жишээ мөн билээ. Түүний цогтой үгсийг дахин эшлэе. Ер нь хэд ч эшлэсэн утга агуулга нь өнө мөнхөд хадгалагдан үлдэх үгс аж.

“АРДЧИЛАЛ”–ыг хэргээр буруу, муухай, тэнэг ашигладаг гэдгээ дэлгэрүүлж тайлбарлахгүй. Эгэл боргил монголчуудад энэхүү ардчилал нь авилга, хулгай, дураараа тонгочих, хэнд ч эрхшээгдэхгүй байх, ерөөсөө зоргоороо эрх чөлөөтэй амьдрах гэж ойлгогддог шиг байна.

“Монгол Улс дэлхийн анхаарлын төвд дахин орж байна” гэсэн ойлголт монголчуудад түгээмэл байгаа бол би тийм биш ээ гэж хариулах байна. Дэлхийн анхаарлаас хэзээ хэрхэн гарчихсан юм?

Зүүн Ази дахь шинээр аж үйлдвэржсэн “бар” орнуудын капитализмын хөгжлийг ажваас Сингапураас бусад дээр нь цэрэг-улс төрийн нөхцөл, хүчин зүйл ихээхэн нөлөөлсөн байдаг. Эдийн засгаа хөгжүүлж байж улс төрийн амьдрал ардчилагдах ёстой гэсэн зүй тогтол бүгдэд нь адил агуулгаар туссаныг бас тэмдэглэх хэрэгтэй.

Хайр найргүй амьдрах юу нь сайхан байна вэ?

“Ардчилал”, “Хүний эрх”, “Эрх чөлөө” гэдгээ авчраад авто зам дээрээ сийлчихсэний гай. Лав ойрын арав хорин жилд арилахгүйгээр энэ нийгэмд асар том дарамт, асар их мөнгөн гарлага, хайран сайхан амь нас, асар их алтан цаг хугацааг чинь түгжрэл гэх энэ нэг гай тамгална. Мөдхөн сүйрэл болно, тэр гарцаагүй!