Хөгжлийн түлхүүр маань англи хэл биш байгаа? Дунд сургуулийн нийгмийн ухааны хичээлүүдийг эх монгол хэлээр нь, харин байгалийн шинжлэх ухааны бүх хичээлийг шууд англиар заадаг тогтолцоо руу нэн яаралтай шилжмээр байна.

Шинжлэх ухаанд уран сайханчид тоогоо алдлаа. Түүх бичих нь ч хэмжээ дамжаагүй хөгжлөө. Зохиогоод л байх нь тэр. Сайхан сэтгэлийн үүднээс магтая гэвэл сайхан түүх зохиочихно. Тэр түүх нь уран сайхны кино, уран зохиолын номтой агаар нэгэн буй.

Миний энэ удаа хөндөж байгаа сэдэв бол “Шүүр ба шувуу” ажиллагаагаар хилийн чанадад, нэр бүхий гадаад орнуудад Монгол Улсынхаа нэр хүндийг балласан, монголчуудынхаа ариун нэр төрийг сэвтүүлсэн бүх монгол иргэдийг шүүрдэн эх оронд нь авчирч ял сонсгох тухай юм. “Таван Ш”-ийн субъектын хүрээг тэлэх тухай юм.

Нийслэлийн энэ их гайн дийлэнхи нь хөдөөдөө идэгдэж, нийслэл нь тэр чигтээ хөдөөжчихсөний хор уршиг юм. Ерөөсөө хөдөөгөө орхиод нийслэлд ирээд шигдчихсэн. Дуртай газраа овоохойгоо босгоод төвхнөчихсөн, тэгээд амьдарч гийгүүлсэн юмгүй ядуурал, ажилгүйдэл, архидалт, түгжрэл, утаажуулалт авчраад нийслэлдээ овоолчихсон зураглал бууж байна.

Аймгийг аймгийн хүнээр нь удирдуулдаг, аймаг орон нутгаа сайн мэддэг, малчдаа ойлгодог, малд нүдтэй тийм нутгийн ах, дарга нар бол ХХ зуунтайгаа өнгөрсөөн, одоо мэдтүгэй! Танай аймгийг англи хэлтэй баруунд төгссөн хотын сэхээтэн залуус удирдахаар очно. Ерөнхий сайд аль хэдийнэ шийдчихсэн. Бандан пад!

Зуны сүүлч сар, ялангуяа алтан намар цагт, тэгээд Балжинням, Дашнямтай өдрүүдэд бол манай Хуримын ордон гэрлэгсдийн ба тэдний ахан дүүс, найз нөхдийн хөлд дарагддагсан.