Ирэх хоёр өвлийн аль нэгэнд Улаанбаатар таг харанхуй, тас хөлд үү хот болох магадлалтай байгаа. Үйлдвэрлэлийн осол, цаг агаарын цочир хүйтрэл зэрэг хүчин зүйл үүнийг өдөөж, хүн ам, бизнес эрхлэгчид ноцтой эрсдэлд орох үед хэн, ямар арга хэмжээ авч чадах, ер нь нөөц төлөвлөгөө байгаа эсэхийг хэнээс ч асуугаад нэмэргүй аж.

Голын нэг эрэг дээр хөрөнгийн илүүдэл, нөгөө эрэг дээр хөрөнгийн хомсдол байна. Хоёр эргийг холбосон гүүр буюу хөрөнгийн зуучлалын дэд бүтцийг бий болгож чадвал хазгар эдийн засгаа засаж, эрч хүчээ аван хөгжих тухай өмнөх нийтлэлдээ өгүүлсэн билээ.

Эдийн засгийн хөдөлгүүрийн шатахуун нь мөнгө, бүр тодруулбал түүний тасралтгүй урсгал юм. Шатахууны хоc савны нэг нь үгүй тул манай эдийн засаг хэвийн байх боломжгүй, үргэлж л бензин нь дуусаж, саатсаар байна.

Эрдэнэтийн зэсийн ордын геологийн нөөц 25 жилийн дараа дуусна. Харин зуун мянган оршин суугчтай манай улсын гуравдагч том хот тэгэхэд яах вэ гэдгээ шийдсэн үү? Энэ асуултын хариу аль болох хурдан тодорхой болох тусам уул уурхай дагаж бүрдээд, нөөц нь дуусахаар хаягддаг Сүнсэн хотын сүрэгт нийлэх магадлал улам бага болно.

Монголчууд аймгуудаа зүг чигээр баруун зүүн, байгалийн тогтолцоогоор нь хангай, говийн гэх зэргээр ангилдаг. Төр засаг янз бүрийн шалтгаанаар аймгуудыг нэгтгэнэ, задална. Бүтэц өөрчлөх бүрт сумууд нэрвэгдэж томорно, эсвэл алга болно. Монголын хөдөөд суурин амьдрал хэвшүүлэх талаар урт хугацааны бодлого байдаггүй.

Хөрөнгө оруулалтын банкныхан Темза голын Ламбезийн гүүрний хойд шувтаргад эргэх 135 метр өндөр алсын харагчийнхаа шилэн хоргонд ороод Лондон хотоосоо цааш харж энэ хорвоогийн хаана нь хөрөнгө оруулалт хийхээ тогтоодог бололтой.