Монголын улс төрийн амьдрал яг галзуугийн больниц , улстөрчдийн аяг хурцын тасгийн өвчтнүүд шиг байна. Женко “давхар дээл”-ээ тайлснаас хойш эхэлсэн улстөрчдийн өвөр хоорондын “түгжилдэлт ” засаглалын хямралын хэмжээнд хүрч өрнөлөө.

“… Бурхан минь ямар азаар Монголынхоо гаальчдад баригдав аа. Та нартаа маш баярлаж байна…” хэмээн өнгөрсөн арванхоёрдугаар сард улсын хилээр хоёр кг хар тамхи авч гарах гээд баригдсан монгол залуу нулимсаа дуслуулж өчиж зогссон гэнэ.

Уг нь У.Хүрэлсүхийн кабинетэд маш их итгэл хүлээлгэсэн дээ

Муугийн ёс биш Монголын ёс юм хойно энэ удаа ч гэсэн “-Наадам сайхан уу, сайхан наадав уу? –Сайхаан, сайхан наадлаа” гэх амны бэлгээ бодолцсон жижүүрийн үгээр бид ээлжит наадмаа үдлээ. За тэгээд сум, орон нутгийн найр наадам бол цаашаа намар болтол үргэлжилнэ л дээ. Энэ ч яахав, өгүүлэх гол зүйл минь биш болохоор орхису.

Хамгийн орчин үеийн техник, технологитой гэгдэгч тус түлшний үйлдвэрийн орчиндоо учруулж буй хор хохирлын тухай тоочиж үл барна. Үйлдвэр байгуулагдаж үйл ажиллагаагаа эхлүүлснээс хойш орчмын 639 айл өрх, 27 аж ахуйн нэгж, байгууллагын 50-60 мянган хүний эрүүл амьдрах эрх ноцтой зөрчигдөх болсон юм. Үйлдвэрийн гол түүхий эд нүүрсний ил овоолго, нунтаг нүүрснээс байнга босох тоосжилт, хүнд даацын машинуудын тасралтгүй нааш цааш холхих хөдөлгөөнд эвдэрсэн зам, хөрс, хөө тортог, манарсан тоос шороо, дуу чимээн дунд хүн хэрхэн амьдарч чадах билээ.