АРДЧИЛАЛ гэдэг үгийн утга учир, мөн чанарыг би хувьдаа мэдэхээ байлаа. Энэ үгийн үнэ цэнэ гэж одоо ер нь байна уу. 1990 оны Цагаан морин жилийн хувьсгалаас хойшхи хорин дөрвөн жилд монголчууд бидний айдас түгшүүр, өлсгөлөн, цуглаан тэмцлээр олж авсан тэр ардчилал хэчнээн агуу, юутай ч үл зүйрлэх эерэг боломжуудыг бидэнд уг нь авчирч өгөв дөө.

1990 оноос хойш Монголд С.Зориг, С.Баяр, Н. Энхбаяр гэсэн гуравхан хүчтэй улстөрч гарч ирсэн юм. Энэ гурваас өөр лидер гээд хэлчихээр нийгэмд нөлөөтэй, зангарагтай хувь хүн улс төрийн тавцан дээр үнэндээ тодорсонгүй ээ.

2016 оны УИХ-ын сонгуульд үнэмлэхүй ялалт байгуулсан яг тэр цаг мөчөөсөө л МАН-ынхан эрх мэдлийн хуваарлилтаас болж хагаралдан булаацалдаж “мөнгөн ус” нь задгайрсан.

Магадгүй өнөөдөр бидний огт анзаарахгүйгээр мартчихсан шашны нөлөөллийн сайн, муугийн талаар биднээс илүү гадныхан ихэд анхаарч, бодлого болгон, Монголд үйл ажиллагаагаа далайцтай идэвхжүүлж байгаа нь тодорхой болчихоод байгаа бололтой.

Шинэ сэргэлтийн бодлого нь ямар ч байсан гараанаасаа хөдөлсөн. Бүрэн хэрэгжүүлж чадвал Монгол Улсад маш том сэргэлт, үр дүн бий болно. Санасан бодсоноо хэрэгжүүлэхийн тулд тэр төсөөлшгүй эсэргүүцэлтэй тулгарч эхлэнэ. Түүнээс өмнөх үеийн Засгийн газрууд, Ерөнхий сайд нарын туулсан замнал, жишгээс харахад бүгд л сайн сайхан эрхэм зорилгыг дэвшүүлэн зориод харамсалтай нь замынхаа дундаас ямагт няцаж, шантарч буцсан байдаг юм.