Хивс битүү дэвссэн урт сайхан гудаатай, олон саруулхан тасалгаатай, дотроо тансаг гуанзтай, ойн цоорхойд иж бүрэн зуслантай, ийм байгууллагыг том гэхээс яахав.

Монголчууд нэр хугарахаас үхэтлээ айж, нэр хугарснаас яс хугараасай гэж залбирдаг байжээ. Жудагтай л үндэстэний сургаал даа.

“Хэнхэг” хэмээх үгийг бид далан жил сонсож, далан жил хэлж ирлээ. Энэ үг өнгөрсөн 70 жилд монголчуудын ярианд онцгой хэрэглэгдэх болсон нь ямар шалтгаантайг сонирхъё. Яльгүй юмнаас ноцтой учир ургах нь бий. Би яльгүйгээс ноцтой юм чангаах дуртай.

Оросууд хорвоогийн хамгийн тэнэг үндэстнээр чукчаг “өргөмжилж” инээдмийн бай болгож доромжилдог. Харин өнөө үеийн КВН-чүүдийн хувьд тэнэгийн оргил нь чукча бус монголчууд болжээ.

Төрөө, засгаа, намаа, ерөнхийлөгчөө, ерөнхий сайдаа “хулгайчаа” л гэх болж. Ардчилал уу? Хулгай нь баригдвал хулгайч гэхээс ч яалтай. Урьд хүний нүүр өөд шууд “хулгайчаа” гэх халуун байв. Өдгөө халуу оргидог нүүр ч устсан болтой. 40 гаруй жилийн тэртээ хулгайн тухай бичсэн 2 зохиолоо толилуулъя. Уншиж дуусгах гэж биеэ чилээсний хэрэггүй шүү.

Роман. 240-248 тал