Хөөрхий амьтан. Намар оройн хатсан хамхуул, өгөр гандуу зээр хоёрыг хорвоо ямар даахгүй гэх биш дээ. Зэрэглээ хүртэл дээрэлхэн дээш доош нь шидэлдэг зээрийн амьдрал нэн өрөвдөлтэй, ядуугийн туйл билээ.

Үе үеийн Ерөнхийлөгчид уул овоо тахиж, лус савдаг аргадаж , хурмаст тэнгэр минь хурын шимээ хайрлаж, үр тариа мал сүрэг арвин байх болтугай гээд байсан.

Эмэгчин мэлхий ха­жуу намганд буй эрэгчин мэлхийнүүд дээр очсоноо ярьж байна. ”Хажуу нам­гийнхан аягүй балиар. Өчигдөр очсон чинь на­майг хүчиндээд. Өнөөдөр бас л хүчиндчихсэн. Мар­гааш дахиад л очихоос...” Тийм муухай балиар юм бол битгий очиж байгаа ч дээ. Яг үнэндээ очих дур­тайгаас гадна гоё байгаа байхгүй юу.

Монгол оронд атар газар эзэмш­сэ­ний 50 жилийн ойн баяр уржнан болсон. Энэ үеэр байгуул­лага, засаг захиргааны нэгж, хамт олноос олон жил үр бүтээлтэй ажилласан нийт 500-гаад хүнийг хөдөлмөрийн баатарт тодорхойлж нэр дэвшүүлсэн гэдэг.

Хэвлэлүүд Богд уу­лыг хараад ”Пээ. Дархан газ­рыг хэн хуваагаад идчих­вээ” хэмээн олон жил га­салсан. Ялангуяа Зайсан толгой орчимд сул газар дууссан.

Нийслэлийн өдөр тутмын аж амьдралыг мэдээлж байдаг манай сонин энэ дугаараасаа эхлэн нэгэн хэлэлцүүлгэ явуулж байгаа юм.