Монголын цахим боломжуудтай зэрэгцэн тодорхой сорилтууд тулгарч байна. Дэлхийн 17 дахь том газар нутагтай, хамгийн сийрэг суурьшилтай улсын хувьд нутаг дэвсгэрийн ердөө 23 хувь нь шилэн кабелийн холболттой байхад хэрхэн цахимжуулах бодлого нь чухал юм. Хөдөө тал нутагт хотын дэд бүтцийн загварыг хуулбарлах боломжгүй учир Монголын өвөрмөц газарзүйд тохирсон инновацийн шийдлүүдийг хүлээн авах хэрэгтэй юм. Одоогийн 52,480 километр шилэн кабель нь тийм шийдлийн суурь болж байгаа ч жинхэнэ арга нь газарзүйг ямар ч хамаагүй болгох технологи, буюу хиймэл дагуулын холболт, гар утсанд төвлөрсөн харилцаа холбооны архитектур илүү тохирох юм.

Монгол Улс маань Орос, Хятад гэсэн хоёр хөрштэй. Ардчилсан хувьсгалаас хойш АНУ, Япон, Европын холбоо, Энэтхэг, БНСУ, Турк зэрэг бусад улс орнуудыг “гуравдагч хөрш” гэж байгаа.

Ашиглаж чадвал цахим ертөнц Монгол шиг цөөн хүн амтай, том нутагтай оронд аугаа хөгжлийн түүхэн боломжийг олгож байна. Нөгөө талаас монголчууд бид орчин үеийн мэдээлэл, харилцаа холбооны технологийн давуу талыг яаралтай ашиглаж эхлэхгүй бол бусад улс орноос улам л хоцрох нь.

2011 оны тооллогоор Монголд 90 мянга шахам хувийн аж ахуйн нэгж, компани бүртгэгдсэний 60 хувь нь идэвхтэй үйл ажиллагаа явуулж, ДНБ-ий дөрөвний гурвыг бүтээн, ажиллах хүчний 70 хувийг бүрдүүлж байна. Компаниудын дийлэнх нь нэг, бусад нь нэгээс дээш гэр бүлийн эзэмшилд байгаа гэвэл ойролцоогоор 60-аад мянган гэр бүл өөрийн компанитай гэсэн үг.

Монголын ба Английн нийслэлүүд хоёулаа хорт утаандаа дарлагдаж, оршин суугчид нь эрүүл мэнд,

Хөгжилтэй улс орнуудын хамгийн том баялаг нь хүний нөөц, түүний дотор нас тогтсон болон тэтгэвэртээ гарсан иргэд нь байдаг.