“Чамайг хэн нэгэн доромжлох юм бол өөдөөс нь, Би таны үгийг хорин дөрвөн цагийн турш бясалгах болно Та маргааш ирж хариугаа сонсоорой гэж хэлж бай.”

Ертөнцийн найман ном – Энэ хорвоогийн жаргалд шунах, зовлонд эмгэнэх, олзонд баясах, гарзанд харуусах, магтаалд хөөрөх, муушаалд гутрах, зэрэг зиндаанд эрэмших, зиндаа дордоход гашуудах. Ердийн хүний амьдрал эдгээр найман туйлшрал дунд өнгөрдөг учраас ертөнцийн найман ном гэжээ.

Яагаад маргааш гэж? Маргааш хэзээ ч ирэхгүй. Одоо яачихсан юм бэ?

Нэгэн Сүфи арш нинж хайр, баяр жаргалаар халгиж цалгиж байлаа. Тэрээр хэзээ ч Бурханд мөргөж, элдэв юм гуйж хүсдэггүй байж. Амьдрал нь бүхэлдээ талархал болж хувирсан түүнд сүм хийд рүү явж, Бурханы нэрийг давтах мэтийн үйл илүүц байжээ.

“Амны бэлгээс ашдын бэлгэ”, “Санаа зөв бол заяа зөв”, “Олны буян оломгүй далай” гэхчлэн өвгөдийн сургаалыг гэрч болгож, уг номыг олноороо уншиж ухаарч, залбирч бясалгавал айл гэрээс аваад улс орон хүртэл амар төвшин байхын адис ерөөлтэй хэмээн үе үеийн өтгөс мэргэд захисан тул үг, утгын өчүүхэн тайлал хийж өргөн түмэндээ толилуулъя.