Сарын өмнөхөн дөө, Ли Куан Ю гэх эрхмийг дуулиантай хөдөөлүүлж, бараг дэлхий даяараа гашуудах шахсан даа. Манай Bloomberg ТВ-ээр энэ хүний тухай цуврал нэвтрүүлэг цацагдсаныг шимтэн үзсэн хүн олон буй. Одоо ч хүртэл тэр хүний талаар шагшин ярьж яваа хүн нэг бус удаа тааралдлаа.

УИХ-ын сонгуулийг өнгөт хувьсгал болгож хувиргая, шударга ёсны хувьсгал хийе гэж уриалагчид Монголд цөөнгүй байдаг бол тэдэнд санаа сургамж болгож манай хойд хөршийн тун ойрын холбоотнууд – Тусгаар улсуудын хамтын нөхөрлөлийн орнуудад (ТУХН) өрнөсөн түүхэн зурвас үеийг эргэж сануулах нь зөв болов уу.

“Соц нийгэм” бүрэн хаалттай нийгэм байсан юм. Нээчихвэл хамаг иргэд нь гадаадад дайжаад гоё тансаг ахуйд олзлогдчихно гэхээс дэглэм нь айж балмагдаад юун хилээ нээх, юун гадаад паспорт. Гадаад ертөнцийн (хөрөнгөтөн) тухай ам дамжин битүүхэн ярих ба тэндээс ирсэн, сонссон, үзсэн юм бүхэн үнэд хүрнэ. Сохроор шүтүүлнэ. Тэгэхдээ нэг их дээгүүр юм хүсэхгүй ярихгүй, бохь, жинс, трапец өмд, хөгжим, хожуухан өнгөт зурагт гэсгээд.

Энэ “Арав” бол судлаач-нийтлэлч миний үзэл бодол болохоос биш би бусдад тулгах гээгүй. Хүн хүнд өөр өөр үзэл бодол байдгийг хүндэтгээд хар толгойгоороо энд бичсэнээ хүлээхэд бэлэн байна.

Шинэ оноо угтаад тун удаагүй байхад ийм бэлгэ дэмбэрэлгүй сэдэв хөндөж байгаадаа уншигчдаасаа хүлцэл өчье.

Зүүн Ази дахь шинээр аж үйлдвэржсэн “бар” орнуудын капитализмын хөгжлийг ажваас Сингапураас бусад дээр нь цэрэг-улс төрийн нөхцөл, хүчин зүйл ихээхэн нөлөөлсөн байдаг. Эдийн засгаа хөгжүүлж байж улс төрийн амьдрал ардчилагдах ёстой гэсэн зүй тогтол бүгдэд нь адил агуулгаар туссаныг бас тэмдэглэх хэрэгтэй.