Монголчууд гаднаас авсан зээлээ “чулуу болгож” чадалгүй үрж, өрөнд уначихаад, эцэст нь хөнгөлөлттэй зээл өгсөн улсаа шулагч гэж хараагаад, өөрсдийгөө эзэн Чингисийн эх оронч удам гэж биеэ магтаад байх юм. Ийм увайгүй улсад дахин зээл өгч, хөрөнгө оруулж, хамтрах гүрэн олдох уу? Бид мөнгөгүй болсон болохоос тэд мөнгөгүй болоогүй.

Оросууд хорвоогийн хамгийн тэнэг үндэстнээр чукчаг “өргөмжилж” инээдмийн бай болгож доромжилдог. Харин өнөө үеийн КВН-чүүдийн хувьд тэнэгийн оргил нь чукча бус монголчууд болжээ.

1990 оны үндсэрхэг сэрлээр монгол бичгээ хэрэглэх яриа үүсэхэд цөөнгүй эрхэм эсэргүүцэж бухимдсан. Эсэргүүцэгчдийг аргадаж монгол бичгээ орхилгүй хос бичигтэн болъё гэж зөөлрүүлээд ч тусыг эс олсон. Монгол үсгээ хэрэглэхийг эсэргүүцэгчдийн дунд эрдэмтэн, зохиолч, улс төрчид байгаа нь их содон тодорч байв.

Наадам Асем хоёр нүүр улайлгалгүй аятайхан өндөрсөн. Үүнд хүчин зүтгэсэн олон мянган иргэндээ баярлахын хамт, нар хур тэгш сайхан өдрүүдээр тэтгэсэн тэнгэр хангайдаа залбиръя. Гэвч наадмын бөхийн хэрүүлийг одоо хүртэл орхихгүй амаараа хөөс сагуулчдыг яалтай билээ.

1975 он гээд бодчих. Сүхбаатарын талбайн зүүн баруунаас хоёр өвгөн бунхант индрийн яг өмнө уулзав. Бүдүүн хар өвгөн алсаас хоёр гараа дэлэн майжигнан гүйх замдаа,

Жараад оны сүүлч. Сум-нэгдлийн конторт дарга нар гэнэт огил харайн сандрав. Нэр нь юм уу хоч нь юм уу тэдний сумыг “Бөглүү” гэх агаад Бөглүү суманд Цэдэнбал дарга очно гэж аймгаас утас цохижээ. Утастсан хүн нь Бөглүүг хариуцсан аймгийн том дарга.