Өнгөрөгч гуч гаран жилд бид ардчиллаас ухарсан нь нэгээхэн ч үгүй. Авчиг посткоммунист орнуудад тохиолдсон клиентелизм гэдэг хүнд өвчин тусаад билгийн мэлмий сохорчихож. Харьцангуй таатай байсан дэлхийн “цаг агаар” бидний архаг өвчнийг ужигруулжээ.

Манайхан, ер нь бүх бизнесмэнүүд өглөг хандиваар авлигадаж, “нийгмийн хариуцлага” гэгчээр нүдийг нь хуурчих гээд үзэж тарж харагдах. Үнэхээр нийгмийн өмнө хариуцлага хүлээмээр байгаа бол тэр л биз. Гэхдээ ямар гэм хийсэн болоод хариуцлага (хариуцлага шүү дээ!) хүлээх ёстойгоо эхлээд бодоорой доо

Одноо бүжиглэж эхлэхэд өөрөө үгүй болж бүжиг амилдаг. Энэ дэлхийн хосгүй гайхамшгийн нэг нь бүжиг, тэр дундаа бүжигчин өөрөө бүжигтээ уусан алга болох билээ л...

У.Хүрэлсүх, С.Эрдэнэ хоёр хэн хэн хурандаа. Авчиг алд дэлэм ялгаатай.

Тэр охин бүжиглэх маш дуртай. Багаасаа л бүжиглэжээ. Сургуульд ороод бүжгийн дугуйланд явах болов.

Дулааны эрчим хүчийг бодитой үнэлэхээс нааш төслийн үр ашгийг бүрэн ойлгох, ойлгуулах боломжгүй.