Мань хүн маш хачин зүүд зүүдэллээ. Казинод орж тоглоод асар их мөнгө хожиж байх юм. Жинхнэдээ бол тэрээр хэзээ ч казино орж үзээгүй, энэ талаарх төсөөлөл нь ердөө л киноноос эхтэй.

Тэр угаасаа их жижигхэн. Муурнаас жижиг, хулганаас арай том. Олонхи хүн түүний байгааг ч анзаардаггүй. Гудамжаар явахаар хүмүүс гишгичих гээд байдаг юм. Иймээс тэрээр аль болох хүний хөлөөс холхон явахыг хичээдэг.

1991 онд анх удаа Төв банкыг арилжааны банкнаас салгалаа. Гэхдээ арилжааны нэлээд хэдэн банк байгуулсан нь бүгд улсын өмч. Чухам улсын мэдлийн энэ банкууд монголчуудыг залилан луйвар шамшигдуулал хийж сургахад хичээлийн гол талбар нь болсон юм.

Монгол улс түүхэндээ байгаагүйгээр баяжиж үзлээ. 1990 онд бүхий л хэрэглэж буй юмныхаа 70%-ийг хойд хөршөөсөө зээлж амьдарч байсан орон 15 жилийн дараа өөрийгөө бүрэн хангадаг болсон.

Тэрээр нойр нь хүрэхгүй байсан тул орондоо ном уншив. Ганц хуудас дуусгаагүй байтал нүд нь анилдаад эхэллээ. Бушуухан чийдэнгээ унтраагаад хөнжлөө лавхан татаад нүдээ анилаа. Гэтэл юун унтах, тэр дороо нойр нь сэргэчихэв. Хэсэгтээ унтах санаатай баахан хөрвөөв. Нойр бүрэн хульжижээ.

Айл болгонд, булан болгонд хөлчүү хүмүүс завьжаараа хөөс сахруулан улс төр ярьж цаг нөхцөөх нь Монголын хамгийн түгээмэл дүр зураг болжээ. Тэтгэвэрийн жаал мөнгө нь аманд ч үгүй хамарт ч үгүй, хүү нь шоронд, охин нь Улаанбаатарын өмнө Лениний хөшөөний дор. Өвгөн хүнтэй ч зүгээр юм ярьчихгүй намчирхаад л улс төржөөд л, улс төрийн зарим луйварчдыг зүхнэ, огт ялгаагүй нөгөө заримыг нь амаа олохгүй магтана.