1990-ээд оны эхээр монголын өмч хувьчлалд зөвлөлгөө өгч байсан барууны мэргэжилтнүүд нэгэн дуугаар сануулж байсан зүйл нь уг ажлын явцыг алгуурлаж болохгүй тухай юм. Нэгэн дайралтаар, бараг л ганц шөнө л энэ ажлыг хийгүүштэй болохыг ухуулж, удаашруулах тутам утга учраа алдана гэж тэд хэлж байлаа.

Үнэ өсөхөд бид дургүй. Бид ч юу байхав, хүн төрөлхтөн дургүй. Уул нь миний юмны үнэ өсөх сайхан боловч бусдынх зэрэгцээд явчихдаг нь муухай. Шударга зарчим дандаа сайхан байдаггүй аж.

Цэвээн Жамсраногийн эрхэлж байсан “Шинэ толь” шинжлэх ухаан танин мэдэхүйн сэтгүүлээр баримжаалан, Монголд орчин үеийн сэтгүүл зүй үүсээд 101 жил болж байна гэж үзэн ойг нь тэмдэглэлээ. Яахав, бүх юм 21 онд эхэлсэн гэдэг үзэл суртлыг бодоход долоо найман жилээр цаашилсан хэрэг.

Яасан их “аваанзтай хавар” гээч вэ? Оросууд Украйнаас Крымыг нь аваад л, манайхан болохоор Бодь компаниас паркаа авраад л. Ер нь энэ Бодь-ийнхон тэнэг ээ. Паркийн газар дээр менежмэнт хийсэн биш юу юун дээр унав аа. Газар дээр менежмэнт хийхээр авсан ньтэнэг гэх гэсэн биш. Парк авсан байж парк болгох гэж маанагтсанд л хамаг маанаг нь байна.

Ийм юм болсон болтой байна. Муун гэж байна. Тэр ёстой муу муунаа. Эхэлж сургуулийн хөтөлбөрөөс уран зохиолыг хасуулаад, дараа нь маныгаа... Гэвч ардын хянан шалгахын хурц харааг орлож үлдсэн ард түмний хурц хараанаас мултарсангүй.Ийнхүү хувьтай монголын хүүхдүүд хувьсгалт уран зохиолтойгоо үлдсэн байна. Цаашлаад мууны муу хүн нь ч олдож. Тэр нь боловсролын яаманд шургалсанаж.

Аяа, Солонгос кино...бидний хамгийн их үзэж, хамгийн их үзэн ядаж, хамгийн их автаж байгаа үзэгдэл бол манай бараг бүхий л сувгаар гарч байгаа солонгосын олон ангит кино болоод байна.