1990 онд Баабарын байгуулалцсан МСДН рүү явахдаа “Үнэн” сонин болон Л.Түдэв эрхлэгчтэйгээ хүний ёсоор салах ёс хийлээ.

Хөгжил дэвшил нь өнгөрснөөсөө салах процесс, “өнгөрсөн” гэдэг дотор өв уламжлал ч багтаж байгаа гээд бодохоор бас сонин. Ухаандаа, эмэгтэй ерөнхийлөгчтэй боллоо гэхэд төрийн тахилгыг яаж хийх вэ, гэхчлэн.

1990 оноос хойшхи Баабар бол олон түмэнд танил. Иймээс олныг өгүүлэх нь илүүц. Тэрээр миний амьдралыг төдийгүй улс үндэстнийхээ амьдралыг өөрчлөлцсөн хүн.

Мань хүн гадаад юмнаас гадна “монгол юм” мэднэ гэж жигтэйхэн, энд тэндхийн маарамба, хувилгаадын арга чаргаас эхлээд, ардын эмнэлгийн нууц жор сэлтээс байнга ишлэнэ. Зурамны дунд чөмөгний ясыг битүү шатаагаад, үнс нь ямар эмийн жоронд ордог ч гэнэв, жигтэй сонин юм ярина.

Ээлээ өгсөн МУИС юугаа бахдан дурсахын сацуу энэхүү эрдмийн уурхай рүү хөтөлсөн, тэнд байраа олоход минь хүргэсэн, хожмын өдөр сургуулиараа бахархан овоглоход дэм өгсөн олон “их сургууль”-иудыг мартахын аргагүй.