Хоёр намын хувьд тогтолцооны гэхээсээ илүү улс төрийн нөхцөл байдлаа харсан “өрсөлдөөн” буюу зөрчилдөөнт бодлого байх шиг байна. Зарчмын шинжтэй гэж болохуйц бас нэг ялгаа нь эмэгтэй квотын асуудал.

Нүүрсний хулгайд АН-ын төлөөлөл ганц хүн ороогдчихоод байгаа нь "Ажнай" хочит Д.Бат-Эрдэнэ. Жижиг "Тавантолгой"-н хамгийн том хувьцаа эзэмшигч. Тэгэхээр Д.Бат-Эрдэнийг л далд хийчихвэл МАН дангаараа "сэм" найрлана гэсэн үг юм биш үү?

Эх нь булингартай бол адаг нь булингартай гэж үгтэй. Сонгуульд оролцож сонгогчдоос мандат авахдаа л сонгогчидоо авилгадахаас эхэлдэг байх юм бол бид өөр хаанаас, ямар шударга ёсыг нэхэх ёстой вэ?

АН-ын гэрчилгээг АН-ын даргад өгөхгүй байх нь Х.Баттулгын эрх ашиг лав биш бололтой. Л.Гантөмөр, Х.Баттулга, С.Эрдэнэ гурав дундаа нэг намтай, нэг тамгатай, нэг гэрчилгээтэй, өмнөх шигээ намаа хуваагаад сонгуульд орох нь хэнд ашигтай байх вэ?

80-аад оны сүүл хүртэл хувийн өмчтэй, хувийн аж ахуйтай байхыг бүх нийтээрээ жигшдэг, үзэн яддаг байсан. Энэ "өв соёл" өнөөдрийг хүртэл хэвээрээ байгаа нь өөрөө нийгмийн эрс шинэчлэл, реформ хийх ёстой бас нэг шалтгаан.

Хэрвээ Монголын тал 34 хувийн хөрөнгө оруулалтаа хийгээд явсан бол олборлолтыг дахиад гурван жилээр урагшлуулах боломж байсан гэсэн үг. Тэр боломжийг зэсийн үнийн өсөлттэй уяад үзвэл дахиад өөр тоо гарна. Цаашдаа энэ үнийн өсөлт хэдий болтол хадгалагдахыг бид таашгүй.