М.Энхсайханд тохиолдсон зүйл Х.Баттулгад бүү тохиолдоосой. Эрх биш өнгөрсөн арав гаруй жилд Монголын эдийн засагт учруулсан хохирол, сүйтгэл бэлээхэн баримт, нотолгоо болох учир ял завших зүйл бүү гараасай.

Оюутан сурагчдыг ургац хураалтад дайчлахаас аргагүйд хүрсэн бол, аж ахуйн нэгжүүд нь тохирсон цалин урамшууллыг гаргаж өгөх бололцоогүй байгаа бол ядаж оюутны цалинг сургалтын кредитын төлбөрт тооцоод яам хоорондоо тооцоо үүсгэж болно шүү дээ.

Эдгээр хэргүүдийн, өөрөөр хэлбэл Х.Баттулгын ирээдүй Засгийн газрын тэргүүний хатуу, зөөлт буултаас шууд хамаарах учир олон нийт ч анхааралтай ажиглаж байгаа. Товчхондоо гэвэл Л.Оюун-Эрдэнийн хувьд “Хийвэл бүү ай” гэдэг үг цаг хугацааг зааж байна.

Соёолонгийн тоосонд орох гэсэн морьтон түмэн Хүй долоон худаг руу хошууран давхиж, зам зуурын тоосонд даруулах ч бас монгол наадмын нэг өнгө, нэг төрлийн хүндлэл юм даа.

Сүүлийн зургаан жилийн хугацаанд МАН-аас явуулсан нэг алдаатай бодлого бол яалт ч үгүй ашигтай гэсэн бүх бизнес рүү төр орох, төрийн өмчийн компаниудыг бий болгох, хувийн өмчийг нийгэмчлэх бодлого явуулж ирсэн явдал.

Цэцийн энэ удаагийн шийдвэрийг Үндсэн хуулийг гэхээсээ илүү өөрсдийнхөө эрх мэдлийг хамгаалсан шийдвэр гээд хэлчих нь үнэнд дөхөж очих биз. Мөн Үндсэн хуульд өөрчлөлт оруулах нь зайлшгүй, үүний дотор Үндсэн хуулийн цэцийг энэ хэвээр нь үлдээж болохгүй гэдгийн бас нэг баталгаа.